Bureaustoelrace - Met discrete afstemming naar de overwinning
Het dossier ligt op het bureau en de map waarin het hoort ligt in het kantoor achter de rug. Je hoeft in deze situatie niet per se een luie werknemer te zijn om te zien dat hij niet opstaat om de map te halen. Immers, een weloverwogen duwtje van het bureau met beide benen is veel leuker dan achterwaarts naar de plank sprinten. Sportieve mensen nemen dezelfde weg terug - tenslotte wil het kind in de man of de dame een beetje gevoed worden, zelfs in de droogste werkdagen. Zoals alles wat leuk is, is dit principe een sport geworden: een leuke discipline.
Over de wereldwijde triomf van de leuke sport "bureaustoelracen"
André Franquin, de grote Frans-Belgische striptekenaar en schepper van ingenieuze series als "Robbedoes en Kwabbernoot", "Marsupilami" of "Gaston", staat bekend om zijn anarchistische gevoel voor humor. In dit opzicht was de antiheld Gaston zijn belangrijkste werk: Franquin vereeuwigde een stukje van zichzelf in de belevenissen van de naar conventionele maatstaven vreselijk onproductieve en nutteloze, maar des te creatievere kantoorjongen. Terwijl Gaston nogal onbewogen staat tegenover het conventionele gebruik van kantoormeubilair, ontwikkelt hij een bijna sportieve ijver als het gaat om misbruik ervan. Hij installeert er een pedaalaandrijving in, bedenkt zitschalen waarmee hij leuningen naar beneden kan rijden, bedenkt een hangend stoelentransportsysteem voor aftakkende kantoorgebouwen - en neemt het tijdens kantooruren graag op tegen de stopwatch in een kantoorsport: bureaustoelenscooteren.
Wat tientallen jaren geleden het genie van een unieke kunstenaar was, is nu realiteit: bureaustoelracen bestaat als een wereldwijd gecultiveerde funsport. Maar vanaf het begin. Terwijl Gaston met één been op de zitting van de stoel knielt en zich met de andere voet afzet en zo door de kantoorgangen racet, beperkt de "eigenlijke sport" zich tot twee principes: gebruik maken van de zwaartekracht en zo min mogelijk weerstand, vergelijkbaar met het principe van een zeepkistenrace of sprinten op het vlakke - of een mengeling van beide. Dit is althans het resultaat van uitgebreid onderzoek in de diepten van de zoekmachines, soms met behulp van een Chinees toetsenbord. Want wie is er nu echt verbaasd? Bureaustoelwedstrijden zijn een groot ding in China. Maar volgens onbetrouwbare bronnen zouden de Japanners de uitvinders zijn. Tot enkele jaren geleden een team in Bad König in het mooie Odenwald een Duits kampioenschap organiseerde dat de internationale media haalde. In San Clemente, Californië, zijn ze ontspannen en laten ze ook longboards en bandenbanken toe om te racen. Zoals in alle andere aspecten van het leven zijn de Britten niet vies van deze nieuwsgierigheid, en er zijn ook toernooien in Australië, Frankrijk, Zweden en Spanje waar het gaat om snelle vorderingen op een werkend meubelstuk.
Verschillende varianten en een internationaal verrassend vergelijkbare reeks regels
Bergafwaarts of op het vlakke: de waaghalzige dames en heren nemen het op hun rollend meubilair tegen elkaar op en proberen zo snel mogelijk over de finish te komen. In tegenstelling tot de meeste andere sporten is tuning bij bureaustoelracen uitdrukkelijk toegestaan en wordt het aan de fantasie en het vakmanschap van de deelnemers overgelaten om hun stoel om te bouwen tot een rollende racemachine.
Zoals algemeen bekend bestaat een bureaustoel uit een rugleuning, eventueel armleuningen, een draaibare zitting, een in hoogte verstelbare hoofdkolom en een draaivoet waaraan, afhankelijk van het model, vier of vijf wielen zijn bevestigd. Volgens de meeste voorschriften mogen de wielen niet groter zijn dan 20 centimeter in diameter, moeten ze vrij kunnen bewegen en mogen ze uiteraard geen aandrijving hebben. Het gerucht gaat dat een bijzonder ambitieuze bureaustoelpiloot zijn voertuig heeft uitgerust met raketten en ondertussen een koers vliegt rond satellieten in een baan om de aarde. Het gerucht gaat ook dat althans het tweede deel van het gerucht echt een gerucht is.
Bureaustoelafstemming is uitdrukkelijk toegestaan
De bureaustoel wordt eigenlijk bestuurd door alleen maar je gewicht te verplaatsen, en daar begint het plezier. Iedereen die ooit op een bureaustoel door de kamer heeft gerold en geprobeerd heeft een gecontroleerde draai te maken, weet dat dit eigenlijk onmogelijk is. De kronkelingen van de racepiloten zijn navenant spectaculair en minstens zo spectaculair zijn de meeste pogingen om met de voeten de rolrichting te beïnvloeden. Het maakt niet uit of ze op de stoel zitten, op hun buik of op hun rug liggen: de uitwassen van bizarre houdingen tijdens de eliminatiegevechten, die meestal het KO-principe volgen, zijn navenant gevarieerd. Over "KO" gesproken: ook actieve beïnvloeding van de tegenstanders is volgens de meeste regels en voorschriften verboden. Met andere woorden: wie zijn concurrent uit de weg trapt, hem inhaalt bij het passeren of actief de rijrichting van de tegenstander beïnvloedt, wordt gediskwalificeerd.
Een populaire tuningmaatregel is het verhogen van het gewicht, hoewel hier gevoel voor proportie vereist is: als er te veel handelsschijven aan de tourniquet zijn bevestigd, neemt het voertuig te langzaam snelheid op - als er te weinig zijn, worden kostbare seconden verspild. Bijzonder populair bij piloten van bureaustoelen: Bijzonder brede "orthopedische" bureaustoelen, die veel soepeler zijn dan het instapmodel. Een andere beproefde maatregel is een bureaustoelwielvervanging, een lagerupgrade of gewoon veel en goed smeermiddel.
Een op deze manier afgestelde bureaustoel kan een snelheid bereiken van 35 tot 40 kilometer per uur; daarom is een beschermende uitrusting voorgeschreven of op zijn minst sterk aanbevolen. Helm, elleboog-, knie- en polsbeschermers zijn gebruikelijk, evenals handschoenen. Ervan uitgaande dat een normale bureaustoel met een gemiddelde zithoogte van 50 tot 70 centimeter een aanzienlijke val toelaat, wordt zelfs een integraalhelm geadviseerd. Want als één ding zeker is: vallen is een vanzelfsprekendheid bij de rollerwedstrijden en vaak een ingenieus onderdeel van een soort gedoemde choreografie - die enkel dient om het publiek te amuseren.
Kantoorstoelrace, extreem strijken en snorkelen in het moeras
Als we een boek over ideeën voor fondsenwerving mogen geloven, zijn er zelfs wereldkampioenschappen bureaustoelracen - en trouwens ook wereldwijde toernooien in wormengraven, extreem strijken, schoppen tegen scheenbenen (!), kaasrollen, snorkelen in moerassen, brandnetel eten - hoewel het er bij die laatste discipline hopelijk alleen om gaat de naam van de sport correct te spellen. Maar zoals bij alle leuke toernooien gaat het bij de bureaustoelrace vooral om de lol. Lokale organisatoren kunnen dan ook hun eigen regels opstellen en bijvoorbeeld duwers toestaan, een parcours aanleggen met watermachines, kopieerapparaten, potplanten en prullenmanden in de weg of, in de geest van Gaston, een trapstoelenrace houden - alles wat bevalt, amuseert en gericht is op het misbruik van rollende bureaustoelen is toegestaan.